รีวิวหนังเลสเบี้ยน Disobedience (2017)

 ผลงานภาพยนตร์ภาษาอังกฤษเรื่องแรกของผู้กำกับฝีมือดี เซบาสเตียน เลลิโอ ที่หยิบนวนิยายในชื่อเดียวกันของนาโอมิ อัลเดอร์แมน มาดัดแปลง แสดงนำโดยเรเชล ไวสซ์ และราเชล แอน แม็กอดัมส์ ซึ่งนับเป็นการร่วมงานกันอย่างจริงจังของทั้งคู่ เพราะเรเชลและราเชลเคยร่วมงานกันมาแล้วครั้งหนึ่งใน To the Wonder (2012) แต่ฉากของเรเชล ไวสซ์ ถูกตัดทิ้งในท้ายที่สุด ข่าวบันเทิง

Disobedience จะพาเราไปสำรวจชีวิตชุมชนชาวยิวผู้เคร่งศาสนาผ่านหญิงสาวสองคน หนึ่งคือ โรนิท ครูชก้า ช่างภาพสาวที่ตัดขาดจากพ่อผู้เป็นแรบไบมานานหลายปี เธออาศัยและทำงานในนิวยอร์ก คล้ายจะสุขสงบ แต่ลึกๆ แล้วเธอก็มีบางสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจ จนเมื่อมีเหตุร้ายให้เธอต้องกลับบ้าน นั่นก็คือความตายของพ่อเธอ บางสิ่งนั้นจึงถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง 

การกลับมาร่วมพิธีศพที่บ้านทำให้โรนิทรู้สึกกระอักกระอ่วน เธอรับรู้ได้ว่าตัวเองไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับชุมชนออร์ธอด็อกซ์ชาวยิวอีกแล้ว ซ้ำร้ายโรนิทยังต้องพบกับเอสตี้อีก เอสตี้เป็นหญิงสาวที่เธอเคยรักสุดหัวใจ ความหลังครั้งเก่าจึงหวนกลับมา อดีตอันว้าวุ่นและความสัมพันธ์อันซับซ้อนกำลังสั่นสะเทือน ซึ่งมันก่อให้เกิดแรงกระเพื่อมต่อหัวใจ รวมถึงกำลังลุกลามไปยังสิ่งที่กดทับพวกเธอเอาไว้ ทั้งสองถูกตีตราว่ามีความผิดตั้งแต่ความรักได้เกิดขึ้น แล้วใครกันคือผู้ลงทัณฑ์พวกเธอ พระเจ้า เพื่อนมนุษย์ ความรัก หรือสิ่งใด? และเหตุใดความรักจึงเป็นสิ่งผิด…

ตามศาสนาของพวกเธอ การรักเพศเดียวกันถือว่าเป็นบาป ดังนั้น ความรักที่เกิดขึ้นจึงกลายเป็นเรื่องเจ็บปวด ทั้งจากการแสดงออกไม่ได้ การถูกกีดกัน ความไม่สมหวัง และความรู้สึกผิดต่างๆ นานาที่ต้องแบกรับไว้ ศาสนาพันธนาการและตอกตรึงหัวใจพวกเธอ หากพวกเธอไม่เป็นคนปลดปล่อยตัวเอง ก็อาจไม่มีใครทำได้เลยตลอดกาล